کسی نتوانست...

کسی نتوانست دردهای مرا بخواند اینها با قلم سفید نوشته شده اند

باید روزگاری سیاه داشته باشی برای همدردی

.

.

.

.

.

.

.

در این دنیا هرکسی ستاره ای دارد تنها من بودم که ستاره ام دنباله دار بود و محو شد